جلوگیری از کپی کردن مطالب

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

ألا وإنّی لَمَقتولٌ بِالسَّمِّ ظُلما،ومَدفونٌ فی مَوضِعِ غُربَةٍ؛ فَمَن شَدَّ رَحلَهُ إلى زِیارَتِی، استُجیبَ دُعاؤُهُ،وغُفِرَ لَهُ ذَنبُه ؛

بدانید که من با زهر ستم، کشته خواهم شد و در خاک غربت، دفن خواهم شد. پس، هر که براى زیارت من بارِ سفر بربندد،

دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده مى شود.

نهج الدعاء، ج 1، ص: 381 

دعا، نیایش و زیارت-مسجد و اماکن مذهبی-امام رضا علیه السلام 

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

الماءُ المُسَخَّنُ إذا غَلَّیتَهُ سَبعَ غَلَیاتٍ وقَلَبتَهُ مِن إناءٍ إلى إناءٍ ، فَهُوَ یَذهَبُ بِالحُمّى ، ویُنزِلُ القُوَّةَ فِی السّاقَینِ وَالقَدَمَینِ .

آب گرم ، چنانچه آن را هفت جوش بجوشانى و از ظرفى به ظرف دیگر درآورى ، تب را مى بَرَد و نیرو را به

ساق پاها و قسمت پایین تر از مچ ، سرازیر مى کند .

بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 451 ، حدیث 16 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 566 

بیماریها، دارو و روش درمان

 امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِکُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْیا، بِاِعْطائِها ماتَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ یَنَلِ المُرُوَّةَ وَلاسَرَفَ فیهِ، وَاسْتَعینوُا بِذلِکَ عَلى اُمُورِالدّینِ؛

براى خودتان بهره اى از دنیا قرار دهید، به این که خواسته هاى دل را از حلال به آن بدهید، تا حدّى که مروّت را از بین نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدین وسیله، بر کارهاى دین کمک بجویید.

فقه الرضا علیه السلام، ص 337.

روانشناسی-گهرهای رضوی علیه السلام 

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

لا تُمارِیَنَ الْعُلَماءَ فَیَرْفُضُوک وَ لا تُمارِیَنَّ السُّفَهاءِ فَیَجْهَلُوک.

با علماء مراء و جدل مکن که تو را از پای درمی آورند و نیز با سفیهان مراء مکن که تورا به نادانی نسبت می دهند.

منیة المرید، ص 193 

علما و دانشمندان-جدل و مراء

کاریکلماتور:

1.باغبان باغ وحش ، شیر را باز کرد و درخت را آبیاری کرد.

2.بد حجاب تررین شاعر،باباطاهر عریان بود.

3.شکر آب،تلخ ترین رابطه آدم هاست.

4.عده ای" حضور "شان را با"غیبت"لکه دار میکنند.

5.کسی که حق دیگران را بخورد با هیچ رژیمی لاغر نمیشود.

امام حسین (ع) بیشتر از آب  تشنه لبیک بود.افسوس که به جای افکارش،زخم های تنش را نشانمان دادند وبزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.

(دکتر علی شریعتی)

                  ***************

در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم وستم زندگی میکنند اما برای امام حسین (ع) که آزاده زندگی میکرد می گریند.   (دکتر علی شریعتی)

               ***************

دیدن لبخند انهایی که رنج می کشند از دیدن اشکشان دردناک تر است.       ( مادام دولبر)

              **************

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری.

اگر انسان ها می دانستند که فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است نامحدود یکدیگررادوست می داشتند.

                    ****************

به کسانی که پشت سرتان حرف می زنند بی اعتنا باشید آنها به همان جا تعلق دارند ؛دقیقا "پشت سرتان"

                   ****************

هرچه بیندیشید وسعتش میدهید پس به آنچه دلخواه شماست بیندیشید.     (آندرو متیوس)      

                   ***************

 شکست آسیب می رساند اما این آسیب زمانی شدید تر است که بدانیم حداکثر توان خود را به کار نبرده ایم.        (آندرو متیوس) 

                  ***************

تقوا وپرهیزکاری برای یک دختر برازنده تر از هر جواهری است.     (آناتول فرانس)

                 ***************   

ابراهیم بن عباس گوید:

کانَ [إلاْمِامُ الرِّضا علیه‏ السلام] قَلیلَ النَّوْمِ باللَّیْلِ، کَثیرَ السَّهَرِ، یُحْیى أَکْثَرَ لَیالیهِ مِنْ أَوَّلِهِ إِلىَ الصُّبْحِ.

امام رضا علیه‏ السلام شبها خواب کم، و بیدارى زیاد داشت و بیشتر شبها تا سحر [براى عبادت] بیدار مى‏ماند.

بحارالانوار 49: 91

رجاء بن ابى ضحّاک مى‏گوید:

وَ کانَ [الاِْمامُ الرِّضا علیه‏ السلام] یَبْدَءُ فى دُعائِهِ بِالصَّلاةِ عَلى مُحَمّدٍ وَ الِهِ، وَ یُکْثِرُ مِنْ ذلِکَ فى الصَّلاةِ وَ غَیْرِها.

امام رضا علیه‏ السلام دعاهایش را با صلوات فرستادن بر محمد و خاندان او شروع مى‏کرد، و در نماز و غیر آن زیاد صلوات مى‏فرستاد.

عیون اخبار الرضا 2: 194 ح 5

ابراهیم بن عباس مى‏گوید:

ما رَأَیْتُ أَبَاالْحَسَنِ الرِّضا علیه‏ السلام جَفا أَحَدا بِکَلِمَةٍ قَطُّ وَ لارَأَیْتُهُ قَطَعَ عَلى أَحَدٍ کَلامَهُ حَتّى یَفْرُغَ مِنْهُ وَ ما رَدَّ أَحَدا عَنْ حاجَةٍ یَقْدِرُ عَلَیْها.

هرگز ندیدم که امام رضا علیه‏ السلام با سخن خود کسى را برنجاند و سخن کسى را قطع کند، تا این که سخن خود را تمام بکند، و هرگز حاجت کسى را که توان اداى آنرا داشت ردّ نمى‏کرد.

عیون اخبار الرضا 2: 197 ح 7، بحارالانوار 49: 90 ح 4

عبید بن ابى عبداللّه بغدادى از شخصى نقل مى‏کند که گفت:

نَزَلَ بَاَبى‏الْحَسَنِ‏الرِّضا علیه‏ السلام ضَیْفٌ وَکانَ جالِسا عِنْدَهُ یُحَدِّثُهُ فى بَعْضِ اللَّیْلِ فَتَغَیَّرَ السِّراجُ، فَمَدَّ الرَّجُلُ یَدَهُ لِیُصْلِحَهُ فَزَبَرَهُ أَبُوالْحَسَنِ علیه‏ السلام ثُمَّ بادَرَهُ بِنَفْسِهِ فَأَصْلَحَهُ ثُمَّ قالَ علیه‏ السلام: «إنّا قَوْمٌ لانَسْتَخْدِمُ أَضْیافَنا.»

در محضر امام رضا علیه‏ السلام بودم که میهمانى بر او وارد شد، هنگامى که امام با میهمان مشغول صحبت بود، شعله چراغ تغییر کرد، میهمان دستش را دراز کرد تا آن را اصلاح کند، امام علیه‏ السلام او را از این کار بازداشت و خودش آن را اصلاح نمود، سپس فرمودند: «ما مردمى هستیم که میهمانان خود را به کار نمى‏گماریم».

بحارالانوار 49: 102 ح 20

شیخ مفید مى‏گوید:

کانَ الرِّضا عَلِىُّ بْنُ مُوسى علیهماالسلام یُکْثِرُ وَعْظَ الْمأَمْوُنِ إِذا خَلابِهِ وَ یُخَوِّفُهُ وَ یُقَبِّحُ لَهُ ما یَرْکَبُهُ مِنْ خِلافِهِ وَ کانَ الْمامُونُ یُظْهِرُ قَبُولَ ذلِکَ مِنْهُ وَ یُبْطِنُ کَراهِیَتَهُ وَ اسْتِثْقالَهُ.

امام رضا علیه‏ السلام هنگامى که با مأمون خلوت مى‏کرد او را زیاد موعظه مى‏نمود و از خدا مى‏ترساند، و کارهاى خلافى را که مرتکب مى‏شد تقبیح مى‏نمود. و مأمون در ظاهر اظهار قبول کرده و ناراحتى و سنگینى آن را پنهان نمود.

بحارالانوار 49: 308 ح 18